Relacja ojca z synem. Kojarzy się nam zazwyczaj z rodzicielskim
ciepłem, uczuciem przywiązania i miłością. Jak najbardziej nasze
skojarzenia są na miejscu i sprawdzają się zazwyczaj w takiej więzi
rodzinnej. To na pozór proste powiązanie, w niektórych przypadkach jest
jednak trochę bardziej skomplikowane.
Adam Ehrlich Sachs w swoim debiucie literackim ukazuje w stu
siedemnastu krótkich opowieściach, jak zawiłe mogą być relacje łączące
tych dwoje. Nie zawsze kogoś się tylko kocha lub nienawidzi. Taka więź
może być bardziej splątana niż nam się wydaje. Autor nie skupia się ani
na dobrej, ani na złej stronie tego pokrewieństwa. Nie chce nas
przekonać do którejś z nich, pokazać kogoś w pozytywnym lub negatywnym
świetle, natomiast na pewno uwydatnia, jaka skrajność uczuć może się
zdarzyć w tym układzie.
Przypowieści wyłaniają obraz syna, który chce z własnej woli
poświęcić pasje dla niedokończonych dzieł swojego ojca, chce być podobny
do rodzica. Ukazują ich w przyjacielskich relacjach. W innych
opowieściach ten obraz radykalnie zmienia się — widzimy potomka, który
fałszuje swoje uczucia, by coś od niego otrzymać. Pragnie mu się
przypodobać dla własnej korzyści, nie szanuje poświęcenia i trudu
wychowania. Żeby nie być dłużnym, autor ukazuje w dwóch skrajnych
przypadkach również historie, w których to ojciec jest tym, chcącym
poświęcić wszystko dla swojej pociechy, chce pomagać i wierzy
bezgranicznie w powodzenie planów na przyszłość potomstwa. Wyłaniają się
też tacy, którzy za nic mają syna i są w stanie zdradzić, by zyskać
sławę czy bogactwo.
W książce ukazani są oni jako bratnie dusze, wspierają się i kochają, otaczają troską, lub jako najwięksi wrogowie, bez szans na nić porozumienia.
W książce ukazani są oni jako bratnie dusze, wspierają się i kochają, otaczają troską, lub jako najwięksi wrogowie, bez szans na nić porozumienia.
By zrozumieć, jak zawiłe mogą być relacje ojca i syna trzeba
przeczytać książkę.Opowieści są napisane w sposób często ironiczny,
niekiedy nawet dowcipny. Są takie, które są przenośnią i takie, które
wprost oddają zachowania bohaterów. Nie ma podziału na dobre i złe.
Uczucia plątają się tu kartka po kartce, ukazane z różnych punktów
widzenia, często z kontrowersyjnym zakończeniem.
Pozycja może się wydawać prostą lekturą, lecz taką do końca nie
jest. Dopiero po przeczytaniu i przeanalizowaniu bardzo trudnych
zazwyczaj sytuacji, które zdarzyły się między synem i ojcem zrozumiemy,
że choć relacja ta jest na ogół prosta, może być bardziej skomplikowana
niż nam się wydaje.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz